در هفته کرامت که با ولادت باسعادت کریمه اهل بیت آغازمی شود سعادتی نصیب شد وبه لطف حضرت معصومه برسر سفره برادر یزرگوارش علی ابن موسی الرضا(ع)میهمان شدم وجای شما خالی صبحانه ای را درمیهمانسرای خضرت صرف نمودیم. باشد که این لطف واین غذا باعث سلامتی جسم وروح گردد. وآرزو دارم که همه دوستارانش درروز قیامت نیز میهمان ایشان باشیم. درادامه به شعر زیبا ودلنشین آقای رفیعا که در آن آرزوی یک ژتون غذا بودند توجه کنید. باعنوان بچه محله امام رضا که درحضور رهبر انقلاب قرائت نمودند وموجب شادی ایشان گردیدند.خداوند انشاء الله این شاعر بزرگوار مشهدی را شادگرداند.
بچه محله امام رضا
مـوره میبـیـنی که شـر و بـا صـفایـم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
زلــزلــــیـــم حــــادثـــیـــم بـــلــایـــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
هــر روز جــمـــعـــه دلـومـه مـبـنـدم
بــه پـیـنـجــلــه طـــلــا و ورمــگــردم
کـار و بـارم ردیـفـه بـا خدایـم با صفایم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
بــه مــوبــگــو بــیــا بـــه قــلــه قــاف
اصلا مـو ره بـیـزر هـمـونـجـه عــلـاف!
قـرار مـرار هـر چـی بـیـگـی مـو پـایـم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
دروغ ، مـرغ نیـسـت مییـون مـا بـاهـم
الـان بـــه عــنــوان مــثــال تـــو حــرم
چـنــد روزه کــه تــو نــخ کــفــتــرایــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایــم
چشم مـوره گـیــریــفـتـه چنـتـا کفـتـر
گفته خودش: چنتـاشه خواستی وردر
الـــان درم خـــادمـــاره مـــــپـــــایــــم
بـــچــــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایـــم
کـفــتــراره کـــه بـــردم از روگـــنـــبــد
مـــرم مــــو واز تــــونــخ رفـــت وآمـــد
تــو نــــخـــشـــه او گـــنــبــد طـــلایــم
بـــچـــه مـــحـــلـــه امـــام رضـــایــــم
گنبده نصب شــب مــده بـــه دســتـــم
او گفته: هر وخ کــه بییــی مـو هستـم
مــــویـــم کــه قـــانــع و بــی ادعــایــم
بـــچـــه مــــحـــلــــه امــــام رضــایــــم
وخــتــه مـیـبــیـنــم تــوی عــالـم هـمـه
ازش میـگــیـــرن و مـــگـــن واز کــمـــه
گــــنـــبـــدشــه اگــــر بـــــده رضــایــم
بـــچـــه مـــحــــلــــه امــــام رضـــایـــم
گـنـبـد ومـمـبـد نــمــوخــوام بــاصـــفـــا
ســـی ســاله پـــای ســـفــــره ای آقـا
مــنـــتـــظـــر یـــک ژتـــــون غــــــذایــم
بـــــچــــه مـــحـــلـــه امـــام رضــایـــم
آقای رفیعا جای شما و جای همه آرزومندان خالی بود. من به یاد شما وهمه آرزومندان ودوستداران غذای حضرت را صرف نمودم.
